İnsanın yaratılışıyla başlayan savaş bütün vahşetiyle her alanda katlanarak sürüyor.

HABİL ile KABİL arasında başlayan bu süreç, insan olarak utanılası tarihimizin de başlangıcıdır. İnsanlık tarihi kardeşin kardeşi katletme tarihidir aynı zamanda.

Kabil ve Habil savaş ve barış bu tarihi süreçte zıt iki cephe ve iki zıt rol modeldir insan için. İki oğul, insanı ve insanlıktan çıkmış insanı temsil eden iki prototip.

Ülkemizde 35 yıldır sürdürülen Türk-Kürt savaşı iki tarafı pislikli bir değnek olarak kardeşi kardeşe kırdırma savaşı olarak tarihe geçecektir. Bu savaşta hiçbir zaman kazanan bir taraf olmamış, olmayacaktır. İki tarafta yenilginin ve hezimetin mağdurudurlar.

Başarı birinin ötekini yenmesi değil, insanlığı, adaleti, özgürlüğü, barışı üstün ve hakim kılmasıdır. Zafer insanlığın, aklın, mantığın, sevgi ve saygının galip gelmesidir.

Ucu görünmeyen bu savaş kimin ve neyin savaşıdır? Kim kimi ne için öldürmüş, kim kime ne için düşmanlık beslemektedir? Bu iki cephenin arasını açanlar, onların gerçek dost ve düşmanları kimlerdir?

Savaş psikolojisi içinde insanların mantıklı düşünme ve toleransla davranmak gibi özellikleri de kayboluyor. Ölme ve öldürme psikolojisi içinde insan kendi insanlığını yitirerek kontrolsüz bir canavar haline geliyor.

Türkiyede otuz beş yıldır savaşan tarafların psikolojik yapısı bu kadar karmaşık, bu kadar akıl almaz ve bu kadar ipe sapa gelmez bir durumdadır. Şimdi nihayet bir tarafta bu atmosferi bir barış ve kardeşlik havasına çevirmek isteyenler var. Karşılarında da buna karşı bu kanlı, kinli ve kirli savaşın devamını isteyen savaş baronları ve şahinleri mevcut. Her iki halkın yüzü gülerken savaş çığırtkanları ve aktörlerinin suratları beş karış ve mutsuzluklarından tırnaklarını yiyiyorlar.

Anaları ağlatmak, kadınları dul, çocukları öksüz bırakmaktan ve kan dökülmesinden kazanç elde eden acı ve gözyaşı bezirgânlarının birlikte hemen barışın düşmanı kesilmeleri, savaş baronlarıyla yan yana durmaları beklenen bir gelişme idi.

BDP eşbaşkanı Demirtaş provokatörlüğünü başarıyla sürdürmesi, Kandildekilerin her zaman olduğu gibi tavşana kaç tazıya tut politikalarının ürettiği hayal kırıklığı sürpriz bir tutum olmadı ve kimseyi de şaşırtmadı.

Barışan taraflardan ve silahı bırakan PKK? dan umudunu kesen bir avuç azınlığın, Gezi, 17-25 Aralık ve 6-7 Ekim 'ayaklanma ruhundan' devrim çıkaramayan marka devrimcilerinin soluğu bir hamlede Esedin yanında alması ise fitne kazanının kaynatılacağı anlamına geliyor.

Geleceğe dönük umutlarımız BDP? lilerin üst perdeden yaptıkları siyaset ve barış sürecini geren söylem ve eylemleri, sevinmekten korkan savaş taraftarlarının hüzün ve umutsuzluğu karşısında sönmemeli.

İki yıldır Öcalandan gelen hiçbir isteğe karşı çıkmayan ama gereğini de yerine getirmeyen,  hatta tam tersini yapan Kandilin silahlı birliklerini Türkiyeden çekip çekmemesinde göstereceği irade barış için vereceği en son samimiyet sınavı olacaktır.

BDP ve KCK'nın bu süreçteki tutumu, barışı isteyip istemediklerini ortaya koyacak. Genel seçimde barajı aşıp aşamayacakları da bu süreçteki eylem ve söylemlerine bağlı olacak. Kimse söylemedi denmesin! Demirtaş?ın söylemleri ve ikiyüzlü tavrı ile seçime giren bir BDP kaybetmeye mahkûmdur.

Bir ülkede barış ve kardeşlik atmosferi en çok savaş baronlarını rahatsız eder. Politikacı savaşla, asker politikayla uğraşınca dünyanın çivisi yerinden çıkar.

Kimilerince hatırlanmak istenmeyen hakikat ise, Tarih boyu kardeşlik düşmanlığa, barış savaşa, iyilik kötülüğe, aydınlık karanlığa sürekli galip gelmiş ve bundan sonra da galip geleceği gerçeğidir.

"Yeni Türkiyeyi" barış ve kardeşlik içinde Türk, Kürt ve diğer etnik guruplara bağlı Türkiyenin çocukları birlikte kuracaklar, yüzyıllardır birlikte yaşadıkları gibi ( iç ve dış düşmanlarımızı çatlatırcasına) geleceğe de birlikte yürüyeceklerdir.

Haber7


Arif  ALTUNBAŞ

arfltnbs@hotmail.com