Raziye Mezarcı, ilçede bu sanatı icra eden tek kişi olma unvanını da taşıyor. İlerlemiş yaşına rağmen dokumacılıktan vazgeçemeyen Mezarcı, el emeği göz nuru ürünlerini satarak yıllar önce evini yaptığını, iki çocuğunu da evlendirip baş göz ettiğini söyledi. Mesleği 10 yaşında iken ninesinden öğrendiğini belirten Raziye Mezarcı, "73 senedir de yapmaya devam ediyorum. Dokuma tezgahımda peştamal, el havlusu, yatak çarşafları yapıyorum. Mesleğimin en canlı olduğu yıllar 1960 öncesiydi. 1960 yılından sonra makineler çıktı, yurt dışından da gelmeye başladı. Zamanın kaymakamı ilçede bayanların peştamal kuşanmasını yasakladı. Peştamal yerine ya manto, ya da etek giyilmesini istedi. Böyle olunca bizim işler o yıllarda durakladı" dedi.

Gelişen teknolojiye adeta tek başına meydan okuyan, sanatını yaşatmaya çalışan Raziye Mezarcı, "Bu benim ekmek teknem. Elim ayağım tuttuğu sürece dokuma işine devam edeceğim. Yaptıklarımı satarak geçimimi sağlayabiliyorum. Ayrıca benim yaşama sevincimi artırıyor" diye konuştu.

Son dönemlerde turistik eşya satanların peştamal gibi dokumaları istemeye başladığını ifade eden yaşlı dokumacı, gençlerin bu mesleğe ilgisinin olmadığını, kendisinden sonra yok olmasından endişelendiğini dile getiriyor.